Najmłodszy

Powiększyła nam się rodzina. Kuba nie jest już najmłodszym jej członkiem!...

Znaczy, chomika kupiliśmy Karolowi.
Mój Mąż przemawia do zwierza, podtrzymuje na duchu i czule go dogląda.
Karol z zapartym tchem reaguje na opuszczenie przez niego kokosowej skorupy. Wbrew moim niespokojnym podejrzeniom, odnosi się do chomika odpowiedzialnie i sympatycznie. Trzeba było zobaczyć, jak wiózł go ze sklepu w pudełku, najostrożniej na świecie trzymanym na kolanach i jak przemawiał słowami pełnymi otuchy, a także upominał Pawła, żeby jechał płynnie i powoli.
Kuba wznosi okrzyki entuzjazmu i każe się podnosić na wysokość sprzyjającą obserwacjom. Wtyka też, mimo ostrzeżeń, paluchy między druty klatki i nie mogę się już doczekać, aż chomik go ukąsi, a przynajmniej opierniczy.
Nie da się tego inaczej nazwać, to znaczy, da się, ale nie łagodniej: zwierzę, które przynieśliśmy do domu potrafi wydać z siebie odgłosy kojarzone raczej ze skrzyżowaniem Nazgula z piłą łańcuchową. Albo czymś takim. Jak to chomik, wykonuje też szaleńcze szarże w kołowrotku i wspina się wyczynowo.
Nic więc właściwie dziwnego, że Karol wybrał mu niezwykłe imię, doskonale oddające wyjątkowość ducha ożywiającego to małe ciałko.

Traktor.